Verschillende kleuren…

De twintigste eeuw heeft intense menselijke conflicten gekend: meer dan tweehonderd miljoen mensen zijn in oorlogen, revoluties en genociden omgekomen. Veel slachtoffers zijn het gevolg van geloofsconflicten. Ook nu in de wereld zie ik veel geweld op grond van (verschil in) geloof.

Ik zet voet op Port Louis hoofdstad van Mauritius. Meteen voel ik me welkom door de Creoolse muziek en dans. Drieduizend kilometer van Afrika, in de Indische oceaan, ligt dit tropische eiland. Met prachtige idyllische stranden, azuurblauwe lagunes en een groen bergachtig binnenland. Het eiland, met 1,3 miljoen inwoners, dankt zijn naam aan de Nederlandse stadhouder prins Maurits. De Nederlanders verbleven maar kort op dit kleurrijke eiland van drieëntwintig vulkanen. Sinds de ontdekking hebben allerlei bevolkingsgroepen van verschillende etnische achtergrond zich hier gevestigd. Indiërs, Chinezen, Afrikanen en Europeanen. Alle leven in harmonie, elk trouw aan hun eigen afkomst en religie en met respect voor elkaars tradities. Deze mix van tradities maken het eiland tot een kleurrijk mozaïek. Zij vormt de identiteit van de Mauritaanse bevolking. Ik ben nieuwsgierig waarom de diverse religies hier wél naast elkaar kunnen leven.

Mijn verwachting is hoog. Ik ‘gebruik’ het eiland weleens bij een training. Hét voorbeeld hoe ‘verschil’ bijdraagt aan synergie. Mauritius vergelijk ik dan met een ’tropische cocktail’ met heerlijke, unieke stukken vers fruit: ananas, perzik, mango, papaya, kiwi en banaan. Iedere smaak komt tot zijn recht en verwent de smaakpapillen. Een resultaat dat zoveel beter is dan alle vruchten door een ‘blender’ te halen.

Met zevenen, in twee taxi’s,verkennen we het eiland. Onze chauffeur is een Moslim de ander een Hindoe. Zij beamen de tolerantie en geringe criminaliteit op Mauritius. Ik zie prachtige koloniale huizen op de weg naar het vulkaanmeer. Onze vriend John koopt een houten ‘Dodo’ beeld. De verkoper heeft de dag van zijn leven omdat hij er de hoofdprijs voor ontvangt. In de verte zie ik het imposante Hindoe beeld van de god Shiva. Het dertig meter hoge kunstwerk maakt me stil. Even verderop is iets soortgelijk in aanbouw, letterlijk in de steigers. Werklui zijn bezig met de ‘aardse’ materialen ‘betonijzer’ en cement een god te creëren. Verwondert kijk ik naar dit ‘wordingsproces’.

Later, tuur ik over het Hindoe meer gelegen in een lommerrijk gebied. Kleurrijke godenbeelden geven de omgeving haar ‘mystieke’ aanzien. Ik herken Visnu, Shiva en Ganesha met zijn olifanten hoofd. Een jong hindoe stel maakt een offerritueel. In tranche houden ze elkaars arm vast, sluiten hun ogen, en gieten melk, strooien bloemen en fruit in het water. Een brandend olielichtje drijft op het water. Ik ben onder de indruk van zoveel toewijding.
’s Middags zijn we op jeep safari in het natuurpark ‘La Vallee des Couleurs’. Zeven stemmig klinkt ons: “in the jungle the mighty jungle the lion sleeps tonight’. Geen leeuw maar een reuze schildpad van honderdvijftig jaar en tweehonderd kilo staat voor me. Net als bij een boom, bepaalt de ’tekening’ zijn leeftijd. Op een vlakte zie ik een variëteit van drieëntwintig verschillende kleuren aarde. De zandtinten van oker, geel, oranje, bruin doen me niet zo veel. Misschien op een ander tijdstip, met vroeg zonlicht, is het mooier. Die avond is er een kleurrijk folklore spektakel met dans en muziek in het theater. Mauritius begint me langzaam te betoveren.

De volgende dag gaan we naar ‘Ile aux Cerfs’ om te snorkelen. Rond zeven uur die ochtend onderhandelen we met een taxi chauffeur. Na de nodige autokilometers en bootminuten zijn we er. Een ‘Bounty plek’ maar ook commercieel. Ik drink mijn koffie en zit in de schaduw te genieten van mijn ipod muziek. Ik zie het parelwitte zand strand, het turkoois blauwe zeewater en hoor Vanessa Williams ‘Colors of the wind’. Een uurtje later wordt het drukker want er komt een ‘Costa tour’ groep aan op het eilandje. Ik wil nog blijven, maar het alternatief blijkt nóg mooier. Met ons groepje huren we een speedboot voor een tocht rond het eiland. Honderdvijftig paardenkrachten ‘stuwen’ ons zessen over het water. Ik smeer me nog maar eens goed in want de zon brandt. We varen een lagune in terwijl ik met een rietje melk drink uit een kokosnoot. Links en rechts zie ik overvloedig groen, het lijkt wel een jungle. De boot mindert vaart en de motor stopt. Het is stil. Ik zie enkele apen in de bomen. Volop klikken onze fototoestellen. De aapjes kijken op hun beurt ons aan en ‘accepteren’ onze aanwezigheid. Verderop eindigt, of begint, de lagune met een waterval. Voorzichtig klimmen we, buitenom over de rotsen, ernaar toe. Ik doe mijn best het evenwicht te behouden. Boven is het uitzicht nóg mooier. Ik duik in het water en vind verkoeling. Wat een schitterende plek. Vanaf een rots wordt in het water gedoken. Het is blijkbaar diep genoeg. Marjo neemt een ‘douche’ onder een van de watervallen. Ik slaak spontaan ‘mijn’ Tarzan kreet.

De speedboot vaart dan naar het koraalrif. De Indische oceaan bevat zo’n vijfduizend verschillende soorten vis. Met ‘snorkelen’ zie ik er slechts een aantal van. Het prachtige roze en groene koraal is een ogenlust. Ik zwem tussen gekleurde vissen in het heldere zeewater. Zoveel verschillende vissen zwemmen er in ‘harmonie’. Vele bruin gestreepte visjes ‘kijken’ me aan. Een aantal visjes laat zich zelfs aanraken. De vissen zijn niet bang maar juist nieuwsgierig. Zélfs de vissen lijken hier ‘vreemdelingen’ te mogen.

Die middag struinen Marjo en ik door de ‘Bazar Central’ en ‘Chinatown’ in het centrum van St.Louis . Op een muurtje lees ik de tekst: ‘One Island, Many People, All Mauritians’. Ik vergaap me aan het multiculturele Mauritius. Een bonte mengeling en variëteit. Ik loop in een t-shirt met de tekst: ‘In a gentle way you can shake the world, Gandhi’. Hét voorbeeld van verdraagzaamheid. Terwijl Marjo nog wat winkelt geniet ik van een ‘full body’ massage. Naar dit eiland wil ik zeker nog eens terug.

Het Franse eiland Reunion de volgende dag heeft iets minder mijn belangstelling. De inclusieve excursie voor alle passagiers is een logistieke ‘uitdaging’ om zoveel mensen tegelijkertijd het kleine centrum van de hoofdstad St. Denis te laten zien. Het koloniale huis van de ‘prefectuur’ en een bescheiden park zijn ‘hoogtepunten’. Toch raakt me ėėn moment in het bijzonder. Duizenden slaven werkten op Reunion (en Mauritius) op de suikerrietvelden. Ik sta op de historische plek waar zestigduizend slaven hun vrijheid kregen! Vrijheid, wat voelden zij daarbij, blijdschap, ongeloof, wrok? Ik vraag me af hoeveel tolerantie zij konden opbrengen tegenover hun ‘meesters’? Ik voel bijzondere energie op deze plek.

Later lig ik op het dek te zonnen. Mauritius maakte mijn verwachting helemaal waar. Het is dus mogelijk denk ik: ‘éénheid in verscheidenheid’. Moslims, Hindoes, Christenen, Joden, Boeddhisten en andere religies leven hier in harmonie samen. Maar iets overstijgt hun ‘afzonderlijke’ religie. Iets is op Mauritius nòg fundamenteler dan religie. Volgens mij is het hun ‘innerlijke kleur’. ‘Kleur’ die ieder mens, ongeacht zijn geloof, van ‘binnen’ mooi maakt. Ik denk aan de ‘kleur’: vriendelijkheid, geduld, rechtvaardigheid, compassie, vergeving, harmonie en bovenal tolerantie. Ik realiseer me dat ik zonder religie geboren ben, maar wel met een ‘palet’ aan prachtige ‘kleuren’. Die ‘innerlijke kleur’ is essentiëler dan religie.

Dan denk ik aan een verhaaltje. Zeven leerlingen maken met hun wijze meester een ochtendwandeling. In het prille ochtendlicht schitteren de dauwdruppels. Bij een grote dauwdruppel stopt de meester. Hij laat zijn leerlingen rondom de druppel plaatsnemen terwijl de zon erop schijnt. Hij vraagt ze welke kleur de druppel heeft. Rood zegt de eerste, oranje zegt de tweede, geel zegt de derde, groen zegt de vierde, blauw zegt de vijfde, paars zegt de zesde en de zevende zegt violet. Ze zijn verbaasd over deze verschillen. Aangezien ze er allemaal zeker van zijn krijgen ze bijna ruzie. Dan laat de meester ze van plaats wisselen. Langzaam dringt het tot hen door dat ze ondanks de verschillen, toch allen eenzelfde waarheid spreken.

Deel deze pagina:

Facebook

Twitter

Google

Linkedin

Email