Sabbatical gesprek in de abdij van Postel:
Tijdens de broodmaaltijd in de abdij van Postel gedurende zijn sabbatical spreek ik Theo. Een pelgrim uit Tilburg die er overnacht. Morgen trekt hij te voet verder. Een vijftiger met bruine tint en donkere krullen. Te voet op weg naar Santiago de Compostella, 2450 km hier vandaan. ‘Wat beweegt u om deze tocht te maken’, vraag ik hem. ‘Het avontuur, de innerlijke rust, de verandering van omgeving, de behoefte om alles eens op een rijtje te zetten, het verlangen om tot mezelf te komen’, zegt hij rustig. ‘Mijn vrouw is vorig jaar overleden en ik zoek antwoord op de vraag, hoe ik zonder haar verder moet. Ik had een belangrijke baan als directeur van een grote bank en ik ben gestopt; het gaf me geen voldoening meer. Ik wil me onderdompelen in eenzaamheid, vrijheid en natuur in plaats van drukte, geluiden, plannen en volle agenda’s. Ik wil stilstaan bij het grote avontuur van een reis naar binnen.’ Theo vertrekt morgenochtend om zeven uur. Ik neem afscheid en wens hem een inspirerende sabbatical.
Sabbatical & zelfacceptatie:
Zet de richtingsaanwijzer naar jezelf en wees eens eerlijk… Hoe gaat het eigenlijk met jou? Nee, ik wil niet weten wat je doet, hoe ver je al gestegen bent op de carrièreladder of met wie je tennist of golft. De naam van je coach hoef ik ook niet te weten, evenmin de straat waar je woont, of waar je werkt. Fijn dat je partner een eigen bedrijf heeft, maar die informatie vroeg ik niet. Heerlijk dat je kinderen studeren, ook dat wilde ik niet weten. Die nieuwe auto van de zaak, het uitstapje naar New York, dat grote personeelsfeest. Too much information! Ik wil alleen graag weten hoe het met jou gaat…
Schone schijn creëert afstand terwijl we juist contact willen. ‘Met mij gaat alles goed!’ En dat terwijl één op de twee een job doet waar hij niet achter staat. Eén op de zes heeft een (bijna) burn-out. Eén miljoen Nederlanders is arbeidsongeschikt en meer dan één op de drie huwelijken resulteert in een scheiding. ‘Alles goed met je?’ ‘Ja, uitstekend!’
Tot jezelf komen gedurende een sabbatical:
Leef je om te werken of werk je om te leven? Als je een volmaakt nutteloze middag kunt doorbrengen op een volmaakt nutteloze manier, heb je pas geleerd te leven. Maar we staan voortdurend in de ‘doe’ -modus: ‘Ik moet eerst nog dit doen dan pas kan ik genieten’. ‘Als ik nu hard werk dan kan ik later eindelijk…’. Onze economie draait erop: eerst doen en later pas profiteren. En toch worden we geboren om te leven, niet om ons op het leven voor te bereiden. In de ‘zijn’-modus is alles veel aantrekkelijker. Je hoeft geen strijd te leveren of perse een prestatie te leveren. Genieten van het in het moment zijn. Zoals een kind speelt met een blokkendoos of met een pop: het gaat er helemaal in op. Het spel zélf is het genieten: zodra het bouwwerk af is of de pop aangekleed is er de lol vanaf. Jonge kinderen genieten in overvloed. Maar als wij op de automatisch piloot staan, dan ontgaat ons veel. Alle dagen lijken dan hetzelfde en we zien de mooie dingen die zich aandienen in ons leven niet meer.
Tijd voor mezelf maken:
Opvallend dat steeds meer mensen even aan de drukke, veeleisende maatschappij willen ontsnappen. Tijd voor jezelf nemen. We zoeken rust, ruimte en tijdloosheid van de natuur. Het grootste deel van ons leven ‘wandelen’ we op plat getreden paden. Makkelijk want anderen zijn ons voorgegaan. Verrassingen hoef je niet te verwachten. Er is moed nodig om je eigen pad te kiezen. De weg kan doodlopen of er dreigt gevaar. Je kunt verdwalen, mensen die hun luiken dichtslaan, blaffende waakhonden, stromende regen en donderend onweer. Je rug doet weer pijn of de herberg is gesloten. Daar staat tegenover dat het veel avontuurlijker is om zomaar op pad te gaan. Dorpjes waar de tijd heeft stilgestaan, een gastvrij onthaal bij een familie thuis. De natuur, de zonneschijn, een wolkeloos blauwe hemel.
Zelfrealisatie:
Heerlijk een maand, vier maanden of een jaar afstand nemen van je vertrouwde omgeving. Tot jezelf komen. Eindelijk eens aandacht voor de belangrijkste persoon in je leven: jijzelf en de bedoeling van je leven. Op pelgrimstocht, te voet bepakt met rugzak, of op wereldreis. Vormen van vér gaan om dichter bij jezelf te komen. Je pad van persoonlijke groei en bewustzijn begint in vrijheid met bewuste reflectie en creëert zelfrealisatie. Een sabbatical die leidt naar: tot jezelf komen, zelfacceptatie en méér innerlijke rust. Succes is tijd maken om te doen wat je écht wilt doen. Maak een begin in Postel. Iedereen gun ik deze rijke ervaring. Wanneer is het tijd voor jouw sabbatical?
Interesse in een sabbatical?
Schrijf jezelf in voor een unieke zoektocht en ervaar zelfacceptatie en zelfrealisatie gedurende een sabbatical. Schrijf je in voor de Postel sessie sabbatical. of lees meer over het programma.
Waar ben ik: Sabbatical (1) > Een sabbatical in het leven… > Tijd voor een sabbatical en innerlijke rust
